Mechanizm powstawania naprzemiennej do siły pracy serca polega na znacznym wydłużeniu okresu niewrażliwości refrakcji. W związku z tym na pobudzenie serca oddziaływa tylko część włókien mięśniowych, które zdążyły wyjść z okresu niewrażliwości. Pobudzenie następne wywołuje skurcz większej liczby innych włókien mięśniowych, to nie tych, które były czynne poprzednio, gdyż nie wyszły one jeszcze i okresu niewrażliwości, lecz tych, które odzyskały swoją wrażliwość po okresie dłuższej refrakcji. Powstaje więc naprzemienność kurczliwości określonych włókien mięśniowych i równolegle do tego silniejszy lub słabszy skurcz serca w zależności od liczby kurczących się włókien. Cała więc sprawa naprzemiennej pracy serca sprowadza się do naprzemiennej niewrażliwości większej lub mniejszej liczby włókien mięśniowych serca. Na przemienna praca serca nie wywołuje jeszcze niewydolności krążenia, jednak świadczy ona o tym, że serce jest hypodynamiczne i jego siły zapasowe są bliskie wyczerpania, co grozi osłabieniem czynności serca i niewydolnością krążenia. [patrz też: automatyzm serca, torba sieciowa, jak walczyć z alkoholizmem ]