Zwiększenie napięcia układu wegetatywnego w pojęciu hiperamfotonii z przewagą w działaniu nerwu błędnego zwiększa jednak pobudliwość mięśnia sercowego. Badania bowiem przeprowadzone metodą pomiarów chronaksji wykazały, że chronaksja serca skraca się podczas drażnienia nerwu błędnego i wydłuża się podczas drażnienia nerwu współczulnego. Zwiększenie więc pobudliwości serca byłoby związane z przewagą działania nerwu błędnego, nie zaś – jak dawniej myślano z przewagą działania nerwu współczulnego. Należy to jednak rozumieć w ten sposób, że nerw błędny uwrażliwia serce na bodźce heterotopowe, czyli patologiczne, nerw zaś współczulny na bodźce nomotopowe, to jest powstające w węźle Keith-Flacka. Dodatkowe ogniska bodźcotwórcze w sercu wywołujące powstawanie skurczów dodatkowych o charakterze trwałym, zjawiają się najczęściej pod wpływem procesów zapalnych, zmian wstecznych w mięśniu sercowym, drobnych wylewów krwawych, a także pod wpływem czynnika toksycznego działającego na komórki mięśnia sercowego. Również różnego pochodzenia zaburzenia przemiany materii w sercu z przesunięciem równowagi kwasowo-zasadowej w kierunku zakwaszenia oraz stany alergiczne mogą na tle zwichniętej gry składowych układu wegetatywnego i wzmożonej pobudliwości serca wywołać zjawisko ekstrasystolii. [podobne: węzły chłonne potyliczne, hydrocortisonum jelfa, icd 10 dzieciątka ]