Jak wiemy, mięsień sercowy odpowiada na bodźce o wiele wolniej niż zwykły mięsień poprzecznie prążkowany, to znaczy, że czas utajonego podrażnienia, jak również czas osiągnięcia szczytu skurczu jest dłuższy. Prócz tego wielkość skurczu mięśnia sercowego nie zależy od sił bodźca w przeciwieństwie do mięśnia poprzecznie prążkowanego, gdyż mięsień sercowy już nawet przy progowej podniecie odpowiada maksymalnym skurczem. W związku z tym występuje inna właściwość mięśnia sercowego, a mianowicie znaczna długość czasu niewrażliwości serca na podniety, czyli refrakcja serca. O ile okres nie wrażliwości mięśnia poprzecznie prążkowanego jest bardzo krótki i trwa zaledwie 0,001 sekundy, to okres niewrażliwości mięśnia sercowego jest długi i trwa przez cały czas okresu skurczowego serca przeciętnie 0,45 sek. Rozróżniamy dwa rodzaje niewrażliwości mięśnia sercowego: okres niewrażliwości bezwzględnej i w czasie skurczu serca, podczas której żaden bodziec nie jest w stanie pobudzić mięśnia sercowego do ponownego skurczu, i okres niewrażliwości względnej w czasie rozkurczu serca, podczas której tylko silne bodźce, to znaczy o wiele silniejsze niż normalne z zatoki żylnej, mogą wywołać ponowny skurcz serca. Dzięki tym właściwościom mięsień sercowy odpowiada na długotrwałe bodźce rytmicznymi skurczami, co jest ściśle związane z niewrażliwością serca. [patrz też: badania lekarskie do pracy jak wygladaja, schizofrenia opis przypadku, blog o odchudzaniu z przepisami ]